Την κατάργηση της «χρέωσης προμηθευτή» αλλά τη θέσπιση, ταυτόχρονα, μιας άλλης μεθοδολογίας μέσω της οποίας οι προμηθευτές θα καλύπτουν το μέρος των εσόδων του Ειδικού Λογαριασμού ΑΠΕ που τους αναλογεί, πρόκειται να προτείνει στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ ο ΛΑΓΗΕ.
Η χθεσινή τοποθέτηση του πρόεδρου του Λειτουργού Μιχάλη Φιλίππου στο συνέδριο του ΙΕΝΕ δεν ήταν καθόλου τυχαία, αντίθετα αποκάλυψε το σκεπτικό με το οποίο αντιμετωπίζει ο ΛΑΓΗΕ το κρίσιμο θέμα της «χρέωσης προμηθευτή».
Η αφετηρία από την οποία κινείται ο κ. Φιλίππου είναι ότι η συγκεκριμένη πρακτική δεν είναι συμβατή με τους κανόνες λειτουργίας των αγορών γιαυτό την αποκάλεσε «στρέβλωση που υιοθετήθηκε για να αντιμετωπίσει μια άλλη στρέβλωση» αναγνωρίζοντας ότι πράγματι η είσοδος των ΑΠΕ στο σύστημα μειώνει την Οριακή Τιμή και συνεπώς εξασφαλίζει για τους προμηθευτές οφέλη.
Η λύση την οποία προτείνει ο ΛΑΓΗΕ και πρόκειται, σύμφωνα με πληροφορίες του energypress, να αποτελέσει ολοκληρωμένη εισήγηση προς τον κ. Σταθάκη, συνδυάζεται με τη λειτουργία περιβαλλοντικής αγοράς στο πλαίσιο του Χρηματιστηρίου Ενέργειας (Ειδική Αγορά Εγγυήσεων Προέλευσης) και την ενεργοποίηση των λεγόμενων «πράσινων πιστοποιητικών» όπως και σε άλλες χώρες.
Ειδικότερα, ο ΛΑΓΗΕ προτείνει να αγοράζουν οι προμηθευτές, ανάλογα με το μερίδιό τους στη λιανική, ένα συγκεκριμένο ποσοστό εγγυήσεων προέλευσης ή αλλιώς «πράσινων πιστοποιητικών». Τις εγγυήσεις προέλευσης θα τις εκδίδει ο «νέος ΛΑΓΗΕ» για το ρεύμα που παράγουν οι ΑΠΕ και θα τις δημοπρατεί το Χρηματιστήριο Ενέργειας αφού τα Περιβαλλοντικά θα είναι ένα από τα τρία commodities που θα διαπραγματεύονται στο Χρηματιστήριο.
Τα έσοδα από την δημοπράτηση και πώληση των εγγυήσεων προέλευσης θα ενισχύουν τον ΕΛΑΠΕ στην βάση σχετικής πρόβλεψης του ν. 4414/2016. Συνεπώς με την υποχρεωτική αγορά εγγυήσεων προέλευσης οι προμηθευτές θα «προσφέρουν» τα έσοδα που απαιτούνται για να μην δημιουργούνται νέα ελλείμματα στον Ειδικό Λογαριασμό ΑΠΕ. Το ποιο θα είναι το ποσοστό των υποχρεωτικά αγοραζόμενων εγγυήσεων προέλευσης θα προκύπτει προφανώς από τις εκτιμήσεις που θα κάνει ο Λειτουργός για τις ανάγκες του ΕΛΑΠΕ.
Γεννάται βεβαίως το ερώτημα ποια είναι η διαφορά, αφού και πάλι οι προμηθευτές θα επιβαρύνονται, αντί της χρέωσης προμηθευτή, με τη δαπάνη για την υποχρεωτική αγορά εγγυήσεων προέλευσης. Η απάντηση που δίνουν αρμόδια στελέχη του ΛΑΓΗΕ είναι ότι, πρώτον θα έχουμε να κάνουμε με μια λειτουργία συμβατή με τους κανόνες της αγοράς διεθνώς και όχι με μια πρακτική που συναντάται μόνον στην Ελλάδα.
Δεύτερον, ότι η επιβάρυνση θα συναρτάται με τις πραγματικές ανάγκες του ΕΛΑΠΕ οι οποίες βαίνουν μειούμενες από τη στιγμή που καλύφθηκε η παλιά «τρύπα» και πλέον, ήδη από το τέλος του 2017, θα είναι πλεονασματικός.
Τρίτον και κυριότερο, όπως λένε, ότι οι εγγυήσεις προέλευσης που θα αγοράζουν οι προμηθευτές είναι ένα προϊόν που θα το διαθέτουν στην αγορά και συνεπώς θα μετακυλίουν το κόστος στην κατανάλωση, όπως είναι λογικό να συμβαίνει. Αντίθετα τη «χρέωση προμηθευτή» δεν μπορούν να την μετακυλήσουν στην κατανάλωση από τη στιγμή που ο δεσπόζων παίκτης έχει αποφασίσει να επιδοτεί μέσω ζημιών την διατήρηση του πελατολογίου του.
Οι ίδιοι παράγοντες υπενθυμίζουν ότι στο εξωτερικό, αλλά το τελευταίο διάστημα και στη χώρα μας, πάντα υπάρχει μια μερίδα των καταναλωτών (εταιρικών ή οικιακών) που δέχεται να πληρώσει κάτι παραπάνω ανά Κιλοβατώρα, προκειμένου να αγοράσει ρεύμα προερχόμενο από ΑΠΕ. Αυτή την πιστοποίηση δίνουν οι εγγυήσεις προέλευσης ή αλλιώς πράσινα πιστοποιητικά. Ειδικά μάλιστα για τις εταιρείες, η αγορά «πράσινου» ρεύματος αποτελεί εργαλείο για τη δημιουργία φιλοπεριβαλλοντικού – κοινωνικού προφίλ.
Όσον αφορά το χρονικό ορίζοντα εφαρμογής της πρότασης, ο ΛΑΓΗΕ θεωρεί ότι είναι εφικτό, εάν υιοθετηθεί από την πολιτική ηγεσία, να εφαρμοστεί από το δεύτερο εξάμηνο του 2018, υπό την προϋπόθεση βέβαια ότι θα επιβεβαιωθούν οι προβλέψεις που θέλουν το Χρηματιστήριο Ενέργειας να τίθεται σε λειτουργία τον ερχόμενο Απρίλιο.
Ανεξάρτητα πάντως από την εισήγηση του ΛΑΓΗΕ, μέχρι σήμερα το ΥΠΕΝ δηλώνει ότι το πλεόνασμα του ΕΛΑΠΕ θα αξιοποιηθεί για μείωση του ΕΤΜΕΑΡ και ότι η «χρέωση προμηθευτή» υπήρξε αποτελεσματική και θα παραμείνει ως έχει, με μικρές μόνον παραμετρικές αλλαγές ώστε να λειτουργήσει καλύτερα στο πλαίσιο του target model.
Πηγή: energypress.gr – άρθρο του Θοδωρή Παναγούλη
